Łukasz Malinowski
Po 20 latach w Rio de Janeiro odbywa się drugie spotkanie światowych przywódców mające wyznaczyć politykę redukowania biedy i ochrony przyrody. – Nie dojdzie do żadnego przełomowego porozumienia w sprawie klimatu, wycinki drzew czy ochrony mórz i oceanów. Zmiany klimatu postępują szybciej niż naukowcy przewidywali jeszcze parę lat temu. Różnorodność biologiczna zmniejsza się w zastraszającym tempie, a rządy największych państw, gospodarek uprzemysłowionych, chowają głowę w piasek. W związku z tym trudno jest patrzeć optymistycznie w przyszłość. Obawiam się, że szczyt w Rio będzie spektakularną porażką – mówi Katarzyna Guzek, rzeczniczka prasowa kampanii Klimat i Energia Greenpeace.
Zdaniem Guzek wskazują na to niedawne szczyty klimatyczne, które odbyły się w Kopenhadze i w Durbanie. – Nie ma co oczekiwać, że rządy zgodzą się, żeby drastycznie zmniejszyć emisję gazów cieplarnianych. Przyjęliśmy protokół z Kioto, który niedługo wygaśnie. I wszystko wskazuje na to, że nie osiągniemy kolejnego globalnego porozumienia – dodaje Katarzyna Guzek.
Zdaniem Greenpeace’u to oznacza, że będziemy musieli przystosować się do zmian klimatu. Jak tłumaczą przedstawiciele organizacji, już teraz mamy do czynienia z uchodźcami klimatycznymi, czyli ludźmi, którzy muszą szukać nowego miejsca zamieszkania z powodu ekstremalnych warunków pogodowych: rosnącego poziomu wód w morzach i oceanach lub wręcz przeciwnie – pustynnienia obszarów, wysychania studni, zmniejszenia obszarów uprawnych.
Z analiz Międzyrządowego Zespołu ds. Zmian Klimatu (IPCC) wynika, że już w tej dekadzie brak wody dotknie co najmniej 207 mln mieszkańców Ameryki Łacińskiej, Azji i Afryki. Do roku 2050 kolejne 130 mln Azjatów czeka głód, a do 2100 plony upraw w Afryce mają spaść aż o 90 procent. Z powodu katastrof naturalnych cierpi 79-krotnie więcej mieszkańców krajów rozwijających się niż bogatych i wysoko rozwiniętych. Choć i te ostanie dotykają zmiany klimatyczne – w 2003 r. w Europie najintensywniejsza fala upałów od 50 lat spowodowała śmierć kilku tys. starszych i osłabionych osób, zaś rok później przez Japonię przeszło więcej tropikalnych cyklonów niż w którymkolwiek roku w XX w.
Żeby temu zapobiec Greenpeace postuluje rozwój energetyki opartej na odnawialnych źródłach energii. Jak przekonuje Katarzyna Guzek, jest to możliwe "jeśli da się odpowiedni impuls do rozwoju gospodarki niskoemisyjnej". Zmiana tej polityki nie będzie jednak łatwa.
– Rządy państw uprzemysłowionych wspierają koncerny paliwowe. Również te firmy, które produkują energię ze spalania paliw kopalnych. Nie ulega wątpliwości, że to jest główna siła napędowa tych gospodarek. Dopóki nie zmieni się myślenie, dopóki rządy nie zaczną się przestawiać na gospodarkę niskoemisyjną, tak długo będziemy tkwili w kryzysie i ekonomicznym, i ekologicznym, i również społecznym – podsumowuje przedstawicielka Greenpeace.